Źmicier Saŭka pra łacinku
— Jak vy staviciesia da biełaruskaj łacinki?
— Ja joj karystajusia.
— Jak vy dumajecie, łacinka naohuł maje šancy adradzicca?
— Ja dumaju, svaim adkazam ja skazaŭ vielmi šmat! Niesumnienna, kali ja joju karystajusia, značycca ja baču za joj perspektyvy. Niesumnienna.
Nu a ŭžo jak linhvist, ci, chutčej, jak narmalizatar, ja skažu, što ja nia tolki karystajusia joju, ja, pryznajusia, što planuju vydać pravapis i łacinicaju.
Ale dla hetaha treba raźviazać dva vialikija pytańni — adno bolšaje, druhoje mienšaje — źviazanyja ź biełaruskaj łacinicaj, a heta ŭzo patrabuje abmierkavańnia. I ja spadziajusia, što, skažam, kali nia ŭletku, to ŭvosień nam udasca sabrać navukovuju kanferencyju prysviečanuju łacinicy. Heta nastupny krok, i jaho treba było b zrabić.
@
- 0 comments